BUZDAĞININ ALTINDA KALAN GERÇEKLER: Eşimden soğudum diyenler OKUSUN

yan verir miyim  diye korktum; size sormaya geldim.

Birinci eşim mahallede komşu kızıydı. 5 küçük kız kardeşim ve annem konuta gelen gelini her akşam bana 

kötülediler. Gençtim acemiydim oğlum 1 yaşında iken boşandım. Kısa vakit sonra tekrar evlendim. 

Makul aralıklarla konuta aldığım oğlumu koynumda yatırdım, yokluğunda özledim. Biraz sert mizaçlı ikinci 

eşimi evvel uyardım, sonra gözdağı verdim beyhude. Konuta gelince sessiz kedi üzere buluyordum oğlumu, 

bir defa bedeninde çimdik izi buldum, bir günde iki gözünün altını mor halkalar halinde buldum.3 

yaşında  ki  oğlum susuyordu . Boşandığım annesine onu hangi yüzle verecektim. Bir hafta iş yerine 

götürerek oğluma kendim baktım. İkincisinden ikiz kızım olmuştu. Ben onu yere çarpmak istiyordum 

fakat kızlarımı emzirirken görüp aklım başıma geliyordu. 

Soğuk iş yerinden sıcak konutumuza oğlum gitmek istemiyor ikinci eşimi görünce endişe ile yaprak gibi 

titriyordu. Göz altındaki morlukların sarı yeşile dönmesi iki haftayı aldı. Komşular görmüştü söylediler 

duvara çarptığı oğlum bir süre baygın kalmıştı. Kontrolümü kaybettim karımın saçlarını yola yola 

dövdüm, yalvardı, yemin etti, pes etti, oğlumdan özür dilettim, diğer bir yerde iş gösterilmişti bana, 

çocuğu meskende bırakıp gittim. İşim erken bitmişti sessizce meskenin bahçesine girdim, oğlum meskenin yukarıda 

korkuluksuz  terasında yürüyor, karımda aşağıda kollarını açmış “atla oğlum” deyip bağırıyordu, 

çocuğu durdurdum. Götürüp annesine bir daha onu görmemek üzere bıraktım. Ömrüm boyunca 

oğlumun korkmuş kocaman gözleri, yastığımda beni hiç yalnız bırakmadı.

Oğlumdan öğrendiklerimiz: 

5 yaşında iken anneannemin kapısına gelen ve anneannemi silahı ile korkutan jandarma beynimde 

asla silinmedi. Annem derki, o günden sonra 12 yaşına kadar orta ara yatağımı ıslatmışım. Bugün panik 

atak ve tasa bozukluğu hastasıyım. Beyin travması geçirdiğim için duvarlara çarpıldığımı 

hatırlamıyorum. 3 yaşındayken yalnızca düğüne giderken beni yanına almayan annemin beni tamamen 

terk ettiği korkusuna kapılışımı asla unutmuyorum. Babamı affettim, zira çocukluğunu öğrendim. 

Babama yaşıt olan ve bana babalık yapan dayıları ırmakta gölde balık avlarken, 5 kız çocuğundan 

sonra dünyaya gelmiş ve sokağa bırakmadan büyütülmüş ve kişiliği zayıf gelişmiş babam, ne annemi, 

ne beni, ne de kendini ömrü boyunca müdafaayı beceremedi. Duyduklarım hayatımı yöneten annesi 

ve kardeşlerinden sonra üvey anne onu bir ömür ezmiş ve büyümüştü. Bu adamı tanıyorum ama 

benim babam değil!!!

Kaynak Site İsmi
Hekim Takvimi
https://www.doktortakvimi.com/blog/buzdaginin-altinda-kalan-gercekler-esimden-sogudum-diyenler-okusun