Boşanma ve Çocuk ..

çok sevdiğim bir kelamı vardır: ”Aşk, aldanışın kızı; hayal, kırıklığın annesidir” pekala o halde aşk biterse ne olur? Aşkı alakadan aldığımızda geriye ne kalır? Bir sen bir ben bir de bebek…

Bildiğiniz üzere anlaşamayarak yollarını ayıran çiftlerin sayısı her geçen gün artıyor. Boşanmalarda en çok etkilenen taraf ne yazık ki çocuklar oluyor. Yaşanılan mutsuzluğun boyutu ne olursa olsun eşler birbirlerinden boşanabilirler lakin çocuklardan boşanmak kelam konusu değildir. 

Boşanma sürecinden en fazla etkilenen yaş kümesi 3-6 yaş kümesidir. Bu yaştaki çocuklar boşanmanın sebebini büsbütün kendileri sanmaktadır. Çocuk ister istemez “Ben uslu olmadığım için annem ile babam boşanıyor” kanısına kapılıyor. 7-12 yaş kümesinde ki çocuklar ise boşanma sebebini anne-baba üstüne atmaktadır. Biraz daha ileriki yaşlara gidersek 13-18 yaş grubu bu süreci çok sıkıntı atlatmakta. Ergenlik devrinde olan çocuğun uyuşturucuya başlama, kendine ya da arkadaşlarına ziyan verme, küfür etme, makûs ortamlara girme üzere tepkisel davranışlar geliştirmesine rastlanabilir. Derslere odaklanamama, konsantre bozukluğu, ders çalışma isteksizliği, huzursuzluk, saldırgan davranışlar, yatak ıslatma, kekemelik, uyumsuzluk gibi belirtiler de görülebilmektedir.

Çocuk boşanma olayını duyunca çabucak “ ben kimle yaşayacağım, bana ne olacak” üzere sorular sormaya başlar. Bu manada anne babanın çocuğun aklındaki soruları gidermesi çok kıymetli bir süreçtir.  Çocuğu büyük insan yerine koyup ona olan biteni anlayabileceği bir lisanla anlatmak gerekmektedir. Ama karşılığında büyük bir insan üzere reaksiyon vermeyebileceğini de kabul edip sabırlı ve anlayışlı olmak dikkat edilecek kıymetli bir ögedir. Çocuğa “Biz kendi aramızdaki sorunlarımız yüzünden ayrılmaya karar verdik. Hayatımıza evli devam edersek daha çok zarar göreceksin, bu süreçte en yanlışsız olan ayrılmak. Başka meskenlerde yaşayacağız lakin bu birbirimizi hiç görmeyeceğimiz, bağlantımızı koparacağımız manasına gelmiyor. Aşikâr aralıklarla annenle ben (veya baban) buluşup vakit geçireceğiz. Seni daima seveceğiz” üzere hislerle yaklaşmak onun endişe ve endişelerini yenmesine yardımcı olacaktır.

Şurası hiç unutulmamalıdır ki anne babalar çocuğu kendi ortalarındaki problemlerden uzak tutmalı, kaldıramayacağı meseleleri çocuğa yansıtmamalıdır. Çocuk için eski eş ile kesinlikle bir işbirliği sağlanmalıdır. Bazen boşanma çocuk için en yeterli tahlil yolu olurken, bazen de boşanmadan sonra çocukta yeni dehşetler ortaya çıkabiliyor. Boşanma sürecinin çocuk açısından sağlıklı olması için eski eşe karşı olumsuz his tabirinin denetim edilmesi gerekmektedir. Bunun yanı sıra sakin düzenli bir hayat tarzı benimsenmeli, disiplin konusunda eski eş ile iş birliği sağlanmalı. Çocuk ile bol bol konuşmak, çocuğa hafif sorumluluklar vermek, yaşına uygun etkinlikler planlamak, ev ödevleri yahut okulu ile ilgilenmek ve ziyaretler dışında da çocuk ile irtibatın sürdürülmesi gerekmektedir.  Kuşkusuz bir çocuk fizikî ve ruhsal gelişimini en hoş halde ailesinin içinde tamamlar. Çocuk hem annenin hem de babanın ilgisine, sevgisine, şefkatine muhtaç bir varlıktır. Çocuğun ruhsal ve zihinsel açıdan sağlıklı olmasının başta gelen kurallarından birisi elbette ki kişiliğinin ülkü bir aile tarafından yoğrulmasıdır. Fakat günümüzde yıkılan ailelere ne yazık ki oldukça sık rastlıyoruz. Şu bir gerçek ki boşanmanın yükünü en fazla çocuklar çekmekte. Eşler çocuğun ruhsal gereksinimlerini karşılamaya ihtimam göstermelidir. Anne baba ayrılsa da annelikten ve babalıktan istifa etmemelidir.

Günümüzde boşanmanın akabinde anne ve baba ortasında çocukla ilgili rekabet yarışına girmelerine de  çok sık rastlanmakta. Birtakım ebeveynler çocuğu kendi tarafına çekmek için çocuğa yanlış iletiler vermektedir..  “Annen / Baban seni sevmiyor zaten” diyenler, karşı tarafı suçlayanlar dahi olabiliyor. Bu kelamlar çocuğun ruh dünyasında kestirim edilemez boyutlarda yaralar açmaktadır. Bu çok yanlış ve çocuk açısından çok yaralayıcı bir tavırdır. Eşler ayrılsalar bile çocuğu annesinden ya da babasından ayırmaya çalışmak, eski eşten öç almak için çocuğu kullanmak çocuğun ruh sıhhati açısından asla düşülmemesi gereken yanlışların başında gelir. Boşanan eşler, ortalarında her ne yaşandıysa yaşansın arkadaş kalmaya çaba göstermeliler. Yaşamı boyunca çocuğun önüne çıkabilecek bir sürü sorun olabilir. Anne babanın kimi zaman bu sorunlara birbirlerine danışarak tahlil bulmaları, ortak kararlar alıp uygulamaları gerekir. Herhangi bir iş arkadaşı üzere, hiç olmazsa telefonla görüşülebilir. Dağılan kimi aileler çocukları için bazen bir ortaya gelip arkadaş üzere davranabiliyorlar. Bunu başarabilmek çocuğun bu dönemi yaralanmadan atlatmasına yardımcı olacaktır.

Çocuklara verilecek sevgi, şefkat, kendini inançta hissetme duygusu hiçbir şeyle ölçülemeyecek kadar büyük bir ikramdır. 

Her ayrılıktan sonra parçalanmış ailenin bu durumdan az ya da çok olumsuz etkilendikleri bir gerçek. Sağlıklı yürümeyen evlilikleri bitirmek en doğrusu olmakla bir arada bütün sıkıntı ayrılan anne babanın kendilerine çocuklarıyla birlikte yaşayabilecekleri sağlıklı ortamlar yaratabilmesindedir. Karşılıklı anlayış ve müsamaha, ayrılık da olsa problemlerin daha kolay çözümlenmesine uygun bir taban hazırlayacaktır. Ayrılsak da beraberiz kelamı işte burada çok önemli. Ortada çocuk olduğu sürece unutmayın ki siz çocuğunuzun gözünde hala sevgilisiniz. 

Attilla İlhan’ın bir şiirinde dediği üzere “Çünkü ayrılık da sevdaya dair zira ayrılanlar hala sevgili”…

Kaynak Site İsmi
Tabip Takvimi
https://www.doktortakvimi.com/blog/bosanma-ve-cocuk2