MÜNASEBETLER VE ÖBÜRLERİ NE DER?
“Mahmud ile Yezida birbirine düşman Müslüman ve Yezidi köylerinin gençleridir ve birbirlerine sevdalıdırlar. İki genç evlenmek için umutsuzca …
kırkıncı örgü tamamlanır. Yezida ile Mahmud kaçmaya karar verirler. Bu ortada, köyün ağası Havvas Ağa Mahmud’un, köyün ileri gelenlerinden biri olan Teyfo Ağanın kızıyla evlenmesini ister. Teyfo Ağa’nın kızı Güllüşah, Mahmud’a mecnun üzere âşıktır, uğruna kendini asmaya bile kalkmıştır lakin Mahmud bu evliliği kabul etmez. Mahmud dilek ağacına yeşil mendil bağlarken Yezidi köyünde görülmüştür. Yezidiler tarafından öldürülmüş, ağaca yeşil mendil bağlayan eli kesilmiş, köye hudut yapılmıştır. Irmağın kenarında dolaşırken Yezida, sevgilisinin kesik eliyle karşılaşır. Çıldırır, kendini modüller. Mevt dairesini çizer ve kendini hapseder. Günlerce kimseyle konuşmaz Yezida, ta ki Mahmud’un anası Eyşan Ana gelene kadar. Yezida cesedinin Mahmud’un yanına gömülmesini istemektedir fakat buna bile müsaade yoktur. Öteki dokuz kardeşi hala namuslarını temizlemekten bahsetmektedirler. Babası Miro Ağa kızını görmeye bile gelmemiştir. Yezida her gün saçının bir örüğünü çözer, kırk gün sonunda kırkıncı örüğünü de çözer ve kendini mevte teslim eder. Oyun biter.”(Mungan, 1995).
Etrafımıza, yaşama baktığımızda Murathan Mungan’ın bu mitolojik kıssasına ne kadar rastlıyoruz? Kıyısından köşesinden de olsa, hepimizin bir halde bu türlü bir ömür öyküsüne denk gelmişliği, duymuşluğu vardır sanıyorum. Bir halde toplumsal baskının duygusal/ romantik münasebetler üzerindeki etkisine…
Bu kıssa akıllara şu soruyu getiriyor… Bizler duygusal bağlantılarımızı yaşarken ya da evlilik kararı alırken ne kadar kendi irademiz ve kendi isteklerimiz doğrultusunda ne kadar aile ve arkadaşlarımızın tesiri altında kalarak kararlar veriyoruz? Verdiğimiz kararın, ailemizin, arkadaşlarımızın, sevdiklerimizin görüşlerinden bağımsız olması mümkün müdür?
Aslında yüzyıllardır, romantik alakaları ailenin desteklemesi yahut karşı çıkması diye bir gündem bulunmakta.
Aile, arkadaşlar çocuğunun romantik bağlantısına karşı çıkarsa bu ilgi vakte az mı dayanır yoksa çok mu? Ya da aile, arkadaşlar bu ilgiyi onaylarsa, münasebetten alınan doyumun artması ve münasebetin süreklilik kazanması mümkün mıdır?
Literatürde yapılan çalışmalar, ilgilerin toplumsal bir boşluk içinde ortaya çıkmadığını göstermektedir. Romantik bağların devam ve kalıcılığında, partnerin ailesinin kişinin kendisinden hoşlanmasının, kişinin ailesinin partnerden hoşlanmasının ve çiftlerin birbirlerinin ailelerinden hoşlanıyor olmalarının yanı sıra kardeşlerin ilgiyi nasıl değerlendirdiklerinin tesiri olduğu görülmektedir (Can, 2009).
Duygusal bağlar konusunda yapılan araştırmalar, ilgilerin nasıl başladığı, geliştiği ve sonlandığı hakkında kıymetli bilgiler sağlamaktadır. Bununla birlikte, incelenen literatürde toplumsal bağlamın tesirini dikkate alarak yapılan çalışmaların epey az sayıda olduğu dikkat çekmektedir. Bu az sayıda çalışmanın da gösterdiği üzere münasebetler toplumsal bir boşluk içinde ortaya çıkmamaktadır.
Yıllar evvel Ridley ve Avery (1979) toplumsal bağlamın tesirlerinin dikkate alınmaması durumunu “kavramsal körlük” olarak tanımlamışlardır. Bugün hala yakın münasebetlerde toplumsal ağ tesirlerinin göz gerisi edildiği istikametinde tartışmalar devam etmektedir (örneğin, Parks ve Eggert, 1991; Surra, 1988).
Pekala siz ne düşünüyorsunuz? Ailenin, arkadaşların, toplumun ilgiye yönelik yorumları, görüşleri karşısında, bağ vakte az mı dayanır çok mu?
Kaynak Site İsmi
Hekim Takvimi
https://www.doktortakvimi.com/blog/iliskiler-ve-baskalari-ne-der