DİKKAT EKSİKLİĞİ, UNUTKANLIK VE BEYİN AKTİF KULLANMA YOLLARI

nutkanlığı azaltmada temel faktör beynin her iki lobunun da etkin hale getirilmesidir. 
İnsanların çok büyük bir çoğunluğunda beynin bir lobu baskın bir halde çalışmaktadır. Ya sağ lobumuz yahut sol lobumuz faal olarak çalışıyor. Her iki lobu da etkin hale getirebilmek ise unutkanlığı azaltmada ve dikkat eksikliğini gidermede temel teşkil etmektedir. 
Birçok faktör incelenerek, şahısta beynin hangi lobunun faal olduğunu öğrenmek mümkündür. Bu faktörlerden bir kaçını sizlerle paylaşmak istiyorum. Örneğin şayet okul yıllarında sözel dersleri daha rahat kavrayıp öğreniyor idiyseniz, sıklıkla düş görüyorsanız, gördüğünüz düşleri net bir biçimde hatırlıyorsanız, kadro oyunları oynamaktan hoşlanıyorsanız, konuşurken el-kol hareketlerini mimikleri jestleri fazlaca kullanıyorsanız, saat varsayımı yaparken zorlanmıyorsanız, gördüğünüz bir yüzü kolay kolay unutmuyorsanız muhtemelen sizin sağ lobunuz faal çalışıyordur. Bunun bilakis okul yıllarında sayısal dersleri daha rahat kavrayıp öğreniyor idiyseniz, nadiren hayal görüyor ve net olarak hayallerinizi hatırlayamıyorsanız, ferdi sporları yapmaktan daha çok keyif alıyorsanız, konuşurken vücut lisanınızı fazlaca kullanmıyorsanız, saat iddiası yaparken zorlanıyorsanız, bireylerin yüzlerini hatırlamakta zorluk çekiyor isimleri rahatlıkla hatırlıyorsanız bilin ki büyük bir ihtimalle sol lobunuz etkindir. 
Aslına bakmak gerekirse insanevladı doğduğu esnada beyninin her iki lobunu da faal bir halde kullanır durumda doğmaktadır. Lakin yaşadığımız olaylar, durumlar, bunlara verilen yansılar, dönütler vb şeylerle farkında olmadan bir lobumuzu faal hale getirirken başkası istemeden de olsa pasifleşmektedir. Örneğin küçük bir çocuğun fotoğraf yaptığını ve bundan dolayı etrafı tarafından övgü aldığını varsayalım. Doğal olarak bu çocuk, fotoğraf yapmayı sürdürecek ve bu hareket için kullandığı beyin lobu da (bu faaliyet için sağ lob) etkinleşmeye başlayacaktır. Yani burada “İşleyen demir ışıldar” kelamı geçerli olmaktadır. Alışılmış olarak bunun aksisi de geçerlidir. Yani bu durumda da “İşlemeyen demir paslanır” kelamı karar sürmeye başlamaktadır.
Fizikî bir pürüzümüz yoksa ‘yürüme’ hareketi esnasında zorlanmayız. İki bacağımızı da kullanarak rahatlıkla bir yerden bir yere gidebiliriz ve bu faaliyet bizi çok zorlamaz. Lakin şöyle bir tabloyu zihninizde canlandırmanızı istiyorum. Doğuştan sağlıklı iki bacağa sahip olduğunuz halde tek bacakla yürümeyi size öğrettiklerini ve tek bacakla yürüdüğünüzü hayal edin. Hayatınız boyunca daima tek bacakla yürüdünüz. İki ayağınız olmasına rağmen tek ayakla yani sıçrayarak bir yerden bir yere ulaşmaya çalışıyorsunuz. Bu hem saçma hem gereksiz hem de çok yorucu bir faaliyet olurdu kuşkusuz. Zira sıçramak önemli bir efor sarf etmenizi gerektirir. Tıpkı vakitte iki bacağınız varken birini kullanmamak en kolay sözle akılsızlık olurdu herhalde. Ancak ne yapalım size öğretilen bu. Bu durumda yürüme hareketi kuşkusuz bir azap üzere olacaktı. Bir yerden bir yere gitmek sizi önemli düşüncelere sokacaktı. 
Aslında beynin bir lobunu faal kullanıp oburunu atıl bırakmak da bu örnekteki tek ayakla yürümeye benziyor. Artık soru şu: İki beyin lobumuz varken bir adedini kullanmak ve bu biçimde bir şeyler öğrenip hafızada tutmaya çalışmak ne kadar isabetli bir davranıştır? Şayet birisi size ikinci bacağınız olduğunu ve bunu yürüme hareketinde kullanabileceğinizi söyleseydi ve siz, doğuştan beri tek bacakla yürümeye alışan siz, kuşkusuz şunu diyecektiniz: “YÜRÜME AKSİYONU SANDIĞIM ÜZERE DEĞİŞMİŞ; ASLINDA ÇOK KOLAY BİR HAREKETMİŞ.”
Artık size kolay bir matematik sorusu sormak istiyorum. Fakat nitekim çok kolay. 1+1 kaç eder? Karşılık vermekten çekinmeyin, zira bunda bir oyun yok. Karşılık çok kolay: 2 eder. Lakin bu, 2 sonucu neye nazarandır? Şayet 10 luk sistem için sorulmuşsa soru, yanıt doğrudur. Lakin 10 luk sistem değil de mesela 2 lik sistemde sorulsaydı soru, karşılık değişecekti. Şayet yanlış bilmiyorsam 2 lik sistemde bu sorunun yani 1+1 in yanıtı 10 olmalı. (Matematikçi arkadaşlardan özür dileyelim.) Görüldüğü üzere “SİSTEM” değiştiğinde sonuç da değişiyor. Beynimizin de iki lobunu birlikte kullandığımızda “SİSTEM” değişecek ve doğal olarak da sonuç değişecek ve biz beynimizin aslında ne kadar da harika işler başarabildiğini görebileceğiz. Tıpkı tek bacakla yürümeye alışmış kişinin iki bacakla da yürünebildiğini öğrendiği andaki şaşkınlığı ve sevinci üzere. 
Dikkati geliştirmek, hafızayı güçlendirmek ve bu biçimde unutkanlığın önüne geçebilmek mümkündür. Burada kıymet arz eden birkaç kavram var. Artık de onlardan bahsetmek istiyorum. 
Dikkat ve hafıza konusunda tahminen de ehemmiyet derecesi en büyük olan kavram görsellik. Bir bilgi görsel hale geldiğinde unutma olayı da büyük oranda azalır. İkinci kıymetli kavram ise hislerdir. Anıların zihinde kalması ve yıllar sonra da hatırlanabilmesindeki en kıymetli nokta ağır yaşanan hislerdir. Burada iki soru sormak istiyorum. 
Birincisi: On gün evvel akşam yemeğinde ne yediniz? 
İkincisi: Çocukluk yıllarınızda zihninizde kalan anılarınız var mı? 
Yaptığım seminerlerde iştirakçilere çoklukla bu iki soruyu sorarım. Birinci soruyu katılanların çok büyük bir çoğunluğu hatırlamazken, ikinci soruya hayır cevabını veren yani ‘ben çocukluğumla ilgili hiçbir şey hatırlamıyorum’ diyen bir tek bireye bile rastlamadım. Biri on gün öncesine ilişkin bir soru; biri yıllar öncesine. Sizce neden bu türlü olmaktadır? İşte bu sorunun karşılığı üstte bahsettiğim kavramda bilinmeyen, yani hisler da. İşin içine his girdiğinde unutma olayı neredeyse sıfırlanır. Hele bir de yaşanan his – olumlu yahut olumsuz – ağırsa unutma neredeyse hiç olmaz. 
Bir başka kavram ise farklılıktır. On gün öncesi, yemeği başbakanla yeseydiniz yahut çok sevdiğiniz bir sanatkarla yeseydiniz unutur muydunuz sanki? Farklılık bizim dikkatimizi çeken en değerli şeydir. Çam ağaçlarıyla kaplı bir ormanlık alanda büsbütün mora bürünmüş bir çam ağacı görsek sanırım dikkatimizi çabucak çeker ve o ağacın fotoğrafını çekmek isteriz. Bunun üzere size birisi kedi gördüğünü söylese bu, dikkatimizi çekmez. Lakin bu, konuşan bir kedi olsaydı ve bunu nitekim görseydik, o anı hayatımız boyunca hatırlayacak ve önümüze gelen herkese anlatacaktık. İki ağaç/kedi ortasındaki tek fark, farklılıktır. Farklı olan akılda kalır.
Tüm bunların yanında ve ötesinde bir kavram daha var. O da tekrar. Öğrenmede, hafızaya almada tekrar olmazsa olmaz koşullardan biridir. Şayet bir şeyleri öğrenmekse gayemiz kesinlikle tekrar yapmak zorundayız. Burada vurgulamak istediğim şey şu: Dikkatimizi geliştirir ve beynimizin iki lobunu da etkin hale getirebilirsek yapmamız gereken tekrar sayısı önemli oranda düşmeye başlar. Az vakitte daha kalıcı öğrenmeler gerçekleştirebiliriz.
Artık de yapılabilecek birkaç şeyden bahsederek yazıyı bitirmek istiyorum. Lakin bu yapılacak şeyler için bir koşulum var; süreklilik istiyorum. Söyleyeceğim şeyleri HER GÜN tekrarlamanız gerekiyor. Kelam dediğinizi duydum galiba. Pekala devam ediyorum öyleyse.
Birinci olarak yatmadan evvel her gece dik bir formda bir yere oturun ve o günü hatırlama çalışması yapın, lakin geriye yanlışsız. Daha doğrusu akşamdan sabaha yanlışsız yapın. Kendinize şu soruyu sorun daima; “Az evvel ne yaptım?” Bu soruya verdiğiniz yanıtla ilgili mümkün olduğunca ayrıntı düşünmeyi de unutmayın. Yani “Az evvel ne yaptım?” sorusunun karşılığı sinema seyrettimse sineması şöyle bir gözünüzden geçirin; olayları, mevzuyu düşünün; aktörü, aktristi düşünün vs. Maç seyrettiyseniz skoru düşünün; golleri kim attı, goller kaçıncı dakikada atıldı vs yi düşünün. Ta ki sabah kalktığınız an’a kadar hatırlamayı sürdürün.
İkinci olarak karşıt elinizle işler yapın. Örneğin her gün 15 dakika aykırı elinizle yazı yazın. Mühlet tutun ve her gün daha çok söz yazmaya çalışın ve daha düzgün yazmaya da tabi. Çabucak her işinizi ortada bir karşıt el ile yapın. Çayın şekerini zıt elle karıştırın mesela, kapıyı karşıt elle açın, makasla karşıt elle kesme yapın vb. Unutmayın beyin çaprazlama çalışır. Yani sağ elinizle iş yaparken sol lob, sol elinizle iş yaparken sağ lob çalışır. 
Üçüncü olarak günlük işlerinizde değişiklikler yapın. Örneğin işe gittiğiniz yolu değiştirin, dolmuştan bir durak evvel inin, odanızın formunu ortada bir değiştirin vb. değişikliklerle beynin farklı çalışmasını sağlayın.
Dördüncü olarak duyularınızı devreye sokun. Marketten yahut pazardan bir şeyler alırken onları koklayın. Domatesi, salatalığı, biberi vs yi koklayın. Biçimlerini inceleyin. Emin olun ki birçok hoşluklar keşfedeceksiniz. Bir şey yerken hop diye ağzınıza atmadan evvel bakın, dokunun, koklayın. En azından size Rızık Veren’i de anma talihi yakalamış olursunuz tahminen. 
Son olarak televizyon denen illetten uzak durun. En azından seyretme vaktinizi azaltın. Beyni en çok atıllaştıran şey televizyon vb şeylerdir. 
Ve bol bol kitap okuyun. 
SIHHAT VE İYİLİK DİLEKLERİMLE..
HOŞÇA KALIN..

Kaynak Site İsmi
Tabip Takvimi
https://www.doktortakvimi.com/blog/dikkat-eksikligi-unutkanlik-ve-beyin-etkin-kullanma-yollari