Çocuklara mevt haberini vermek

verilirken yaşına uygun bir halde izah edebilmek çok kıymetlidir.
3 yaştan evvelki periyotlarda çocuklar mevt kavramını hiç anlayamazlar. 3-6 yaş aralığında vefatı anlarlar lakin geri dönüşü olabilecek bir durum üzere değerlendirirler. 6 yaştan itibaren yavaş yavaş anlamaya, durumu geri dönülmez bir şey olarak kavramaya başlasalar dahi 10-12 yaş civarında gerçek mevt algısı oturmaya başlar.
Çocuğa mevt haberini verirken her vakit dürüst olmak gerekmektedir. Hiç bir şey yokmuş üzere davranmak, ölen kişinin bir yere gittiğini geri geleceği söylemek geniş vakitte çocuğa çok daha büyük ziyan vermektedir.  Her gün kaybettiği yakının geleceği döneceği ile yaşayan çocuk, her gün tekrardan hayal kırıklığı yaşıyor ve ölen bireye karşı öfke hissetmeye başlıyor. Kendisini terkedip gittiğini, onu sevmediği için geri dönmediği düşünmeye başlıyor.
Mevt beklenmeyen, ani bir vefat ise bunu alıştırarak söylemek yararlı olacaktır. Öncelikle hastalandığı ve durumunun berbat olduğu söylenerek çocuk bu duruma hazırlanabilir. Ama bu süreç çok uzatılmamalıdır zira bu süreç içerisinde çocuk hiç beklemediği bir anda bu mevt haberini öbür bir kaynaktan duyabilir bu da hem kendisi için bir şok olur hem de size olan inancının zedelenmesine yol açabilir.
Çocuğa mevt haberini, çocuğun kendisine yakın hissettiği, sevdiği ve sevildiği birisi tarafından verilmesi gerekmektedir. Güvenmediği ya da yeteri kadar tanımadığı, sevmediği birisinden bu haberi alması durumu kabullenmesini zorlaştıracaktır.
Kültürmüzde sıklıkla rastlanılan bir öteki sakıncalı durum ise mevti bir ödül, bir hoşluk olarak gösterme telaşıdır. Ölen kişinin gerisinden “Allah onu çok sevdiği için ya da çok düzgün bir insan olduğu için yanına aldı üzere telaffuzlar çocukta farklı dertlere yol açabiliyor. Bu türlü bir durumla karşılaşan çocuk, yeterliliğin göstergesi olarak vefatı kabulleniyor ve kendisinin ve öteki yakınlarının da ölmesi gerektiğini düşünmeye başlıyor. Bu mevt gerçekleşmediği vakit de kendisinin ve başka yakınlarının aslında âlâ beşerler olmadıklarını ya da Allah’ın onları sevmediğini düşünebiliyor. Birebir biçimde vefat bir ceza olarak da gösterilmemelidir. Hayatın doğal bir modülü olduğu, tüm canlıların bu süreci er ya da geç yaşayacakları yaşına uygun bir lisan ile aktarılmalıdır. 
Çocuğun yas sürecini yaşamasına müsade ederken, cenaze, defin ve öbür kültürel anma merasimlerinden mümkün olduğunca uzak tutmak yararlı olacaktır. Başka yakınlarını çok makûs durumda görmek yaşı gereği kaldıramayacağı bir durum olabilir. 
Mevt haberini alan çocuğun yansısını doğal bir biçimde yaşamasına müsade etmek gerekir. Ağlamasına mahzur olunmalalı, hislerini boşaltmasına imkan sağlanmalıdır. Yaşını da göz önünde bulundurarak ondan çok olgun bir davranış sergilemesini beklemek çocuğa kaldıramayacağı bir sorumluluk yüklenmesine neden olur. Konuşmaya zorlanmamalı lakin konuşmak istediğinde de kendisi ile konuşulmalıdır.
Mevt çocuğa ne kadar hakikat ve sağlıklı bir biçimde anlatılırsa anlatılsın, yaşına da bağlı olarak çocuk mevt olayını çok rahat kabullenemeyecektir. Bilhassa kaybedilen kişi ebeveynlerinden biri ise bu süreç çocuk için çok daha sıkıntı olacaktır. Bu duruma maruz kalan çocuğun genel davranışlarını gözlemlemekte ve bir uzmandan genel bir takviye almakta çok yarar bulunmaktadır. 

Kaynak Site İsmi
Tabip Takvimi
https://www.doktortakvimi.com/blog/cocuklara-olum-haberini-vermek