“Azıcık Olsa!”

Sağlıklı bireyler olarak istiyoruz ki: “yaşantımızda tasa, evham, telaş, vesvese, öfkelenme, fevri olma, kararsızlık, erteleme, duygusallaşma… hiç olmasın”.

Benzeri biçimde güzelleşme devrinde olan hastalar ve hasta yakınları da tam tekmil, “sıfır sorun” bulunan bir hayat istiyorlar. Kısmen rahatlayan OKB (obsesif kompulsif bozukluk) hastası, “takıntılarım hiç kalmasın” isteğinde bulunuyorken panik bozukluk hastası, “hiç panik atak geçirmeyeyim, korkularım sıfırlansın” biçiminde dileğini söylüyor. Öbür taraftan manik atak geçiren çocuğun ailesi “hiç öfkelenmesin, ani reaksiyonlar vermesin” diyorlar ve “sürekli sakin dolaşan bir çocuk daha iyiymiş” üzere düşünüyorlar.

Bu beklentilere ulaşılabilir mi? ve bunlar gerçekle bağdaşan beklentiler mi? Sağlıklı her bir bireyde bir ölçü “kaygı, evham, vesvese, öfkelenme…” vardır ve bu sayede kişi hayat çabasında muvaffakiyete ulaşılır. Telaşı olmayan öğrenci imtihana hazırlanmaz, evhamı olmayan kişi önlem almaz, vesvesesi olmayan kişi bir defa olsun tekrarlamaz (kapıyı denetim etmez), hiç öfkelenmeyen mağdur hakkını aramaz.

Öncelikle hasta ve hasta yakınlarına, sonra da sağlıklı bireylere demek istediğim şudur ki; hastalık tanısı almayacak seviyede, kimi olumsuz his, fikir ve davranışlar, hayatımızda “azıcık olsa!” (her beşerde olması gerektiği kadar bulunması) yeterlidir. Bunlar, fark edemesek de hayatınıza mana katarlar.

Kaynak Site İsmi
Hekim Takvimi
https://www.doktortakvimi.com/blog/azicik-olsa