Ben de Biliyorum Lakin Yapamıyorum

Tespit edilen kusurlu tavırlar için verilen tavsiyeler sonrası hasta, sıklıkla savunmaya geçer ve der ki “ben de biliyorum fakat yapamıyorum”. “İlişkilerinizde hudut koymalısınız ve “hayır” diyebilmelisiniz” teklifinin karşılığında verilen reaksiyon, “ben de “hayır” dememin gerektiğini biliyorum fakat karşımdaki kişi kırılacak diye “hayır” diyemiyorum”. Nitekim de pratik ömürde uygulanmayan teorik bilginin değeri yoktur. Pekala, hem bilmek hem de uygulamak mümkün müdür?

Toplumumuzda, birbirine alternatif olarak kabul edilen iki tanımlama vardır: alaylı ve mektepli. Gerekli okul eğitimini görmeden kendini yetiştirmiş olan şahsa “alaylı” denir. Yeniden bir çeşit alaylı olan ve “arif” olarak tanımlanan kişi de okul yüzü görmediği halde hem çok anlayışlıdır hem de sezgilerinde zengindir. Hâsılı, “ben de biliyorum lakin yapamıyorum” diyenlerdenseniz önünüzde iki yol olabilir.

Ya “alaylı” olunuz ve bu çileli yolda, meselelerinizi vakte bırakarak, sabırla tahlillere kavuşmaya çalışınız. Tabiri caizse yaş ilerledikçe pişiniz (tecrübe sahibi olunuz), 20 yaşında “hayır” diyemeyiniz, 65 yaşından sonra sizin “hayır” demenize gerek kalmadan, duruşunuz/bakışınız… ile karşınızdakiler tarafından anlaşılır olunuz. Bu uzun soluklu “pişme” devrinde kendinizden şikâyetçi olmayınız.

Ya da “mektepli” olunuz ve teorik bilginin, nasıl pratik uygulamaya yansıtılabileceğini işin uzmanından öğreniniz. Terapistinize inancınız, terapi sürecinizde sebat ediniz, verilen ödevleri/öğrendiğiniz teknikleri yerine getirmeye çalışınız, farkındalığınız arttıkça da kaçındıklarınızın üzerine gidiniz. Terapi, size verilen bir cins eğitimdir (iletişim, gerilim idaresi, fikir tahlili vs.) ve öteki “mektepli” olduğumuz süreçler (mesleki eğitim, konservatuar hayatı vs.) üzere emek ister. “Bilmek ve yapmak” için emeğinizi esirgemeyiniz.

Kaynak Site İsmi
Tabip Takvimi
https://www.doktortakvimi.com/blog/ben-de-biliyorum-ama-yapamiyorum