Çoban

ilerledikçe size emanet edilen figürler (eşiniz, çocuğunuz, aileniz, çalışanlarınız, temsil ettikleriniz…) arttıkça sorumluluklarınız arttı.

Eş bir emanettir. Eşini yok sayarak “ben ne dersem o olur” üslubu yaklaşımlar sergilemek, evlilik kurumunun ruhuna terstir. Eşine karşı aile içi şiddet uygulayan, zulmeden ve ona gereken pahası vermeyen kişinin durumu ne acıdır: bu olumsuz davranışlar bumerang üzeredir, döner yapan şahsa ziyan verir.

Anne/baba, çocuğu ergenlik periyoduna kavuşana ve bu badireli devri atlatana kadar ondan sorumludur. Doğumundan beri suçsuz olan çocuğu, ergenlik sonrası şiddete eğilimli oluyorsa, çalıyorsa, palavra söylüyorsa, insanların yaka silktiği bir kişi oluyorsa, tecavüz ediyorsa ve adam öldürüyorsa… anne/babanın kara kara düşünmeleri gerekir ki kendi günahları ile yüzleşebilsinler. “Rüzgâr eken fırtına biçer”: eşini döven babanın çocuğu, minibüsündeki temize tecavüz eder, bıçaklar, yakar. Sonuçta o çocuğun babası, fırlattığı bumeranga gaye olur da her iki dünyada bedbaht olur.

Patron çalışanlarından ve seçimle bir yerlere gelmiş yönetici de temsil ettiği insanlardan sorumludur. Kişi var olduğu günlerde saltanat sürer, yok olduğunda ise vermekte zorlanacağı hesaplarla baş başa kalır da ona kimsecikler yardımcı olamaz.

Unutmamalı ki, “hepiniz çobansınız ve hepiniz elinin altındakilerden sorumlusunuz”.

Kaynak Site İsmi
Hekim Takvimi
https://www.doktortakvimi.com/blog/coban