İmtihan Telaşımı “Bilişsel Terapi Yöntemleri” ile Nasıl Yenebilirim?
İmtihan korkusu, öğrenilen bilgilerin imtihan esnasında tesirli bir biçimde kullanılmasını engelleyen, hasebiyle muvaffakiyetin düşmesine neden …
endini nasıl gösteriyor? Ve imtihan derdi yaşadığımızın işaretleri neler?
İmtihanı düşündüğünüz anda elleriniz titriyor, kalp atışlarınız hızlanıyor, nefes alış veriş sıklığınız artıyorsa telaşlarınız devrede demektir. Ya da o an yaptığınız rastgele bir şeye odaklanmakta sorun yaşıyor, imtihan anında okuduğunuz soruyu anlamakta zorlanıyorsanız yahut da bir bahse çalışırken dikkatinizi toplamakta zahmet çekiyorsanız, siz de imtihan dert tasası yaşıyor olabilirsiniz.
Hepimiz dert doğuracak durumla ya da olayla karşılaştığımızda doğal olarak telaşımızı azaltmaya yönelik davranışlarda bulunuruz. Yani o histen kaçarız ya da o hisle savaşırız. Kelam konusu kişinin eğitim hayatını ve daha sonraki hayatını etkileyen imtihanlar olunca kişinin kaygılanmaması beklenemez. Bunun yanında şayet çok yüksek telaş ve heyecan hissedince istediğimiz performansı gösterme bahtımız da düşüyor.
Âlâ de hiç kaygılanmamamız mı gerekiyor? Elbette hayır! Hatta tasa işe yarayan bir histir. Bizi harekete geçirir, imtihan mevzularına çalışıp yüksek notlar almamızı sağlar. Şayet hiç tasa hissetmiyorsak endişelenmiyorsak, harekete geçmek çok da muhtemel değildir. Kaygılanınca harekete geçme isteği duyarız ve harekete geçeriz. Yani kaygılanmak sağlıklıdır. O halde ne olduğunda telaş duygusu bizim için sorun haline geliyor?
Dert performansımızı aşağı çekmeye başladığında, yani korkudan ötürü çok yeterli hazırlandığımız bir imtihandan düşük puan aldığımızda diyebiliriz. Çalışmaya orta verip kendimiz rahatlatmaya yönelik yaptığımız etkinliklerde şayet dert peşimizi bırakmıyorsa aklınız yeniden çalışacağınız mevzularda kalıyorsa burada da yeniden tasa artık bizim için bir yardımcı bir eleman değil, bizi tökezleten bir his pozisyonuna geçiyor demektir. Diğer bir örnek vermek gerekirse, yüksek korku hissedip imtihan yerini terk etme. Kişi bu davranışı rahatlamak için yapar lakin onun için fonksiyonel yani faydalı değildir. Telaş hissinin yaptığı bir hareket vardır. Korku evvel yavaşa yavaş yükselişe geçer pik yapar ve daha sonrasında şayet yaptığınız her neyse devam eder ve ortamı terk etmezseniz düşüşe geçer.
Hepimiz bir olay karşısında bir his geliştiririz, bu hisler da bizi çok doğal olarak bir kadro davranışlara sevk eder. Bu süreç tüm beşerler için tıpkı halde işler. Yani yaşadığımız olay/olayla ilgili hislerimiz ve olay anında sergilediğimiz davranışlarımız biz farkında olmasak bile bir zincir halindedir, birbiriyle temaslıdır.
Örneğin bir imtihana girdiniz diyelim, bu yaşanılan bir olaydır, bu olayı yaşarken his olarak telaş ve huzursuzluk hissettiğinizi fark edebilirsiniz, bu telaş ve huzursuzluk hisleri rahatsız edicidir, kimse dertli ve huzursuz hissetmek istemez hasebiyle bu hislerden kurtulmak için kendimizi rahatlatmak için su içebiliriz soruları tekrarlayarak okuyabiliriz, derin nefes alabiliriz bunlar da sergilediğimiz bir davranışlardır, yani bir olay karşısında bir his geliştirir ve daha sonrasında da bu hisle irtibatlı olarak bir beden yansısı ve davranış geliştiririz.
Ya makus not alırsam biçiminde kanısı olan birinin o an memnun hissetmesi mümkün olabilir mi sizce? Bu fikir çok doğal olarak bizi korkuya götürecektir ve tasa duygusu da tabiatıyla fizyolojik olarak otomatikman kalp atışları nefes alma sıklığını artıracaktır buna bağlı olarak soruları okurken zahmet çekeriz, hatırlama sorunları yaşarız ve bu tabloda yüksek puan alma bahtınız hayal olur. Bir nevi zincirleme kaza oluyor diyebiliriz.
Korkunun hiç olmaması imtihan maratonu yoluna çıkmamızı maniler, çok yüksek korku ise bizi frenler.
Özetle tasalarımız, ne dostumuz ne de düşmanımız. Korkuyu makul yönetebildiğimiz sürece aşamayacağımız mani yoktur!
Kaynak Site İsmi
Tabip Takvimi
https://www.doktortakvimi.com/blog/sinav-kaygimi-bilissel-terapi-yontemleri-ile-nasil-yenebilirim