Evlenme Kararının Ehemmiyeti

k kararının başlangıçta hakikat verilmesiyle yakından bağlantılıdır. Evlilik kararı, insan ömrünün üçte ikisinden fazlasını ve tüm geleceği etkileyecek boyutta kıymetli bir karardır. Evlilik karan, bireyden topluma geniş bir alam, evlenen eşleri her iki tarafın yakınlarını ve bu evlilikten doğacak çocukları da tesirler. Sağlıklı ve güçlü bir toplum da, toplumun çekirdeği olan aile ve evlilik yoluyla gerçekleştirilir.

Evlilik Şartlan
Aykırı cinsten birisi ile ömrün paylaşılması olan evlilik, “yasal” ve “toplumsal” şartlar yanında, “bireye has sorumluluklar” da getirir. Bu nedenle, bireyler evlenme ve “eş seçme” etabına girmeden, Evvel, evliliğe girişmenin Öngördüğü şartlar ve evliliğin getireceği doğal sorumluluklar istikametinden, kendi durumunu, ferdî şartlarını değerlendirmesinde fayda vardır.

Aşağıda evlenme için vakit ve şartların uygun olup olmadığını değerlendirmede yararlanılabilecek kimi genel ölçütler verilmiştir.

Gelişim ve Olgunluk Seviyesi
Evlenecek bireylerin, evlilik gereklerini ve sorumluluklarını yerine getirebilmeleri için bedensel, zihinsel ve toplumsal taraftan muhakkak gelişim ve olgunlaşma aşamalarım geçirmiş, evlilik şartlarında fonksiyonel bir hayat seviyesine ulaşmış olması gerekir. Türk Uygar Yasası, bu gelişim ve olgunluk seviyesini “yaş” olarak erkeklerde 17 ve kızlarda ise 15 olarak belirlemiştir. Bu yaşın altında olanların evlenmesine yasal olarak müsaade verilmemektedir.

Erken evliliklerde, bireylerin geleceğe yönelik emel ve ülküleri tam olarak, şekillenmemiş, hayat ideolojileri kararlılık kazanmamış ve evlilik şartları gerçekleşmemiş olması nedeniyle evliliklerin başarılı ve uzun ömürlü olması mümkünlüğü düşük olmaktadır. Erken yaşta yapılan evliliklerde eşlerin “bağımsız bir aile” olma mümkünlüğü düşmekte, aile dışında olan akrabaların, evli çiftin hayatına girme mümkünlüğünü da artırmaktadır.

Bireylerin gelişim ve olgunlaşmalarında, ferdî farklar kelam konusu olduğundan, ömürlerinin yanında, evlenecek şahısların bedensel gelişimi, fiziki güç, çocuk yapma yeteneği ve genel gelişimi ve olgunluk seviyelerinin yasal olan yaşlarının ötesinde, evlenecek bireylere mahsus olarak, ayrıyeten kıymetlendirilmesi gerekir.

Genel gelişim ve olgunlaşma istikametinden bireyler buluğa erdikleri vakit çocuk yapabilir duruma gelmekle birlikte, şahısların, çocuk yapabilecek ve çocuğun bakımını yapacak, gelişim seviyesine, ana-baba olabilecek toplumsal ve duygusal olgunluğa ulaşmadıkları için, çocuk yapabilme potansiyeli tek başına evlilik için kâfi görülmemektedir. Gençlerin 17-21 yaşlan ortasında, ana-baba olacak duygusal, toplumsal ve ekonomik olgunluğa fakat ulaşabildikleri kabul edilmektedir. Bu nedenlerle gençlerin 20 yaşın altındaki evliliklerin, genel olarak sağlıklı ve uygun olmadığının şuurunda olmaları gerekmektedir.

Ekonomik Bağımsızlığa Ulaşmış Olmak
Evlenme kararma ulaşmadan evvel, tarafların aileyi geçindirecek genel konut ve aile masraflarını karşılayacak seviyede ekonomik imkanlara sahip olmaları gerekir. Eşlerin çeşitli muhtaçlıkları karşılayabilmeleri, ekonomik sorumlulukları muvaffakiyetle yüklenebilmeleri, ekonomik ihtiyaçları karşılayabilecek tertipli gelir sağlayacak bir iş ve meslek sahibi olmaları mecburidir. Ayrıyeten, elde ettikleri geliri makul kullanabilme yeterliliğine erişmiş olmaları da büyük ehemmiyet taşır. Bu nedenle, evlenecek bireylerin ekonomik bağımsızlık ve iş imkanlarını sağlayıcı/eğitim, öğretim ve yetiştirme programlarını tamamlamadan evlenmemelerinde fayda vardır.

Kaynak Site İsmi
Tabip Takvimi
https://www.doktortakvimi.com/blog/evlenme-kararinin-onemi