Boşanmanın Çocuklarda Görülen Mümkün Tesirleri

ma sonrası periyotta, anne ve baba münasebetlerinin niteliğine nazaran değişir. Bu belirtilerin kalıcı olup olmaması da tekrar pek çok çeşitli etkenlere bağlıdır (Yörükoğlu,1998).

Çocuklar yaşa, cinsiyete, eğitim durumu, kişiliğine nazaran boşanmaya farklı reaksiyonlar vermektedir. Çocukların verdiği olumsuz reaksiyonları özetleyecek olursak:

• Suçluluk: Bilhassa küçük çocuklarda yaptığı yaramazlıktan ötürü bu his oluşmaktadır. Çocuk ebeveynlerinin boşanmasından kendini sorumlu hissedip, suçluluk hissetmektedir.

• Dehşet: Eksilen sevgi ve inanç bağı sonucu, çocuklarda yanında olduğu ebeveynin de gitmesine dair terk edilme korkusu yeşermektedir. Bununla birlikte çocukların ekonomik olarak yiyecek, kıyafet, okul masraflarına dair kaygıları olduğu da çokça görülmektedir.

• Öfke: Çocukların verdiği reaksiyonlar cinsiyetine nazaran değişmektedir. Bilhassa erkek çocuklarda anne babalarının boşanması sonrasında saldırgan davranışların olduğu gözlemlenmiştir. Bu saldırganlık, öğretmenlerine,arkadaşlarına hatta kimi vakit ailesine de karşı gözlemlenmiştir.

• Keder: Boşanma sonrasında kâfi yansıyı sözel olarak veremeyen çocuklarda içekapanıklık, tepkisizlik, odasına kapanma halinde ıstırap görüldüğü üzere sık sık ağlama da karşılaştığımız durumlardan biridir.

• Yalnızlık: Aileden bir kişinin eksilmesiyle günlük ömür biçimindeki değişiklikler kimi vakit çocukların kendilerini yalnız hissetmesine yol açmaktadır.

• Okul Başarısı: Kimi ailelerde boşanma sonrasında çocukların ders muvaffakiyetinde da düşüş gözlemlenmiştir.

• Fizikî Problemler: Yaşadıkları gerilime bağlı olarak mide, baş, göğüs ağrıları çocuklarda gözlemlenmiştir. Yapılan araştırmalara nazaran bu çocuklarda astım olma riski iki katına çıkmıştır.

• Yemek Problemleri: Yaşanılan gerilimli durum sonrasında çocuklarda çok yeme isteği ya da iştahsızlık görülebilir. Bilhassa kız çocuklardan yemekten kaçınma ya da yediğini kusma üzere davranışlara şahit olabiliriz.

• Uyku Problemleri: Boşanan ebeveynlerin çocuklarında çok ahenge isteği olabileceği üzere kendi yataklarında yatmama isteği, uyuyamama, kabus görerek uyanma üzere birtakım sorunlar yaşanılabilir.

Anne ve babalar, eş olarak birlikteliklerine son vermek istediklerinde ebeveynliği devam eder. Boşanma gerçekleşse de ebeveynlik devam edecek; bireyler çocukları için görüşmeye, birlikte vakit geçirmeye devam edecektir. Diyebiliriz ki, boşanma sonrasında da aile hala içinde anne, baba ve çocuğun yer aldığı ailedir zira anne ve babanın çocuklarına karşı hem duygusal hem maddi sorumlulukları devam etmektedir. Çocukların sevgi ve inanç bağları içinde hayatını idame ettirebilmeleri için aile kavramının iş birliği halinde devam etmesi gerekmektedir.

Her bireyin kendine has mizacı olduğunu kabul edersek, her çocuğun boşanmaya vereceği reaksiyonun de birbirinden farklı olacağını evvelce bilmemiz gerekmektedir. Çocukların verdiği bu yansıları, yordadığı fikir yapılarını ve hissettiği hislerini, son yıllarda aktifliğinin kanıtlandığı bilişsel davrançı terapi ekolüyle çözümleyebilir ve çocuklarla bu durum hakkındaki bilişsel yetersizlikleri üzerine çalışılarak niyet yapıları değiştirilerek, sağlıklı bir sistem değişimi sağlanabilir.

Kaynak Site İsmi
Tabip Takvimi
https://www.doktortakvimi.com/blog/bosanmanin-cocuklarda-gorulen-olasi-etkileri