Dehşetler
Bilinmeyen şeyler korkutucudur. Bilhassa anne babadan farklı kalmak küçük yaşlarda çocukta kaygı yaratır. Anne babalar bilmeyerek çocuklarında …
e veririm” halinde korkutmaya çalışır. Çocuklar için en dayanılmaz dehşet anne babadan farklı kalmaktır. 4 ile 6 yaş ortasında kaygılar çok fazladır.
Çocuklar anne babalarının yahut büyüklerinin uslu dursunlar diye uydurdukları şeylerin gerçek olduğuna inanırlar. Büyükler endişeyi bir disiplin aracı olarak kullanmaktadırlar. Anne baba¬lar yahut büyükler yaramazlık yapan, uyumayan çocuğu “öcü gelir” diye korkuturlar. Fakat bu kolay bir yoldur. Zira bunu duyan çocuğun çabucak sesi kesilmektedir. Hatta korkutmanın dövmekten daha fazla yaptırım gücü vardır. Bilhassa tabiple korkutulan çocuklar hastalandıklarında anne baba çok zorlanır. Yemeğini yemeyen çocuğa “şimdi ilaç veririm” formunda yapılan korkutma ise ilaç alması gerektiğinde aşılmaz problemler yaratır. Örneğin, iğneci yahut hemşireyle korkutulan çocuklar aşı olacaklarında çok korkarlar, reaksiyon gösterirler. Bir öbür sorun yaratan dehşet da sünnetçi endişesidir.
En küçük şeyden korkan, paniğe kapılan, kendine inancını kaybeden anne babaların çocukları da onlara benzerler. Anne bazen çocukların peşinde “aman düşecek”, “hastalanacak”, “dayak yiyecek” formunda fikirlerle çocuğu kısıtlar, pürüzler, çok hami, kollayıcı tavra girer. Çocuğu etrafın, insanların tehlikeli olduğuna inandırır. Çocuk fazla korunduğu için maharetsiz ve pısırık hale gelir.
Bazen de korkutma Allah’ı işin içine karıştırarak olur: “Tanrı seni cezalandıracak” üzere kelamlar, çocuk Tann’yı başında nasıl canlandıracağını bilmediği için, onda daha fazla dehşet geliştirir.
Bir de duruma bağlı olan dehşetler vardır. Örneğin konuta hırsız girmesi, çocuğun kaza geçirmesi üzere durumlar, çocukta dehşet durumları ortaya çıkarır. Bu türlü durumlarda çocuğun korkusu dinlenilmeli, ciddiye alınmalıdır. Annenin çok kollayıcı ve kollayıcı tavrından vazgeçebilmesi için bir çocuk psikoloğundan yardım alınmalıdır.
GECE KAYGILARI
4-6 yaşları ortasında çocuklar endişeli hayaller görürler. Bu üzere durumlarda çocuk anne babanın odasına gelir ve onlarla yatmak ister. Bu durumda çocuğu azarlamak, kızmak sakıncalıdır. Çocuğu alıp odasına götürmek ve dalıncaya kadar birlikte kalmak onu sakinleştirmeye çalışmak gördüklerinin gerçek olmadığını anlatmak uygun olacaktır.
Çocuk anne babanın cinsel münasebetine şahit olmuş ise, bunu annesinin hücuma uğraması halinde yorumlayabilir. Bu olaydan ötürü ya annesini korumak için ya da bu olayın tekrar olmaması için annesiyle yatmak ister. Uykuya dalmak istemez ya da anne babanın büyük kavgalarına şahit olmuş çocukta “eğer uyursam yeniden arbede ederler, ben önleyemem” formunda bir fikir gelişir. Bu türlü durumlarda çocuğa kızmamak uykuya dalıncaya kadar yanında yatmak, sakin ve sevecen davranmak uygundur.
OKUL KORKUSU
Bu sorun, çocuk ilkokula başladığında ortaya çıkabileceği üzere okulun rastgele bir periyodunda de görülebilir. Hatta yuvaya başlayan çocuklarda da görülür. Çocuk anneye âdeta yapışır, onu bir türlü bırakmak istemez, ağlar, annenin yanında kalmasını İstediğinden anne günlerce, sınıfta çocuğun yanında oturur.
Ya da çocuk birden teğe okula gitmek istemez; zorlanırsa, midesi bulanır, kusar, zorlamalara direnir. Yoldan yahut okuldan döner gelir. Neşesizleşir, uykusu bozulur, iştahı kesilir. Ödevlere ilgisi kalmaz. Her sabah somatik bir belirti ortaya çıkartır. Örneğin, başı, karnı ağrır yahut bulantısı olur, ateşi yükselir, hatta kusar. Meskende rahattır. Ağır olaylarda ise çocuk meskende bile huzursuzdur. Bunun kaynağı ekseriyetle anneden ayrılma kaygısıdır. Okul korkusu görülen çocuklar çoklukla uslu, sessiz, uyumlu, anneye çok bağımlıdırlar. Bu türlü durumlarda dayak ve korkutmalar sonuç vermez. Bu dehşet ortaokulda, lisede de görülebilir.
Anne babalar okul korkusu gösteren çocuğu okuldan uzak tutmamalıdırlar. Konutta kalış uzadıkça okula dönüş güçleşir. Anne baba kararlı ve dengeli davranmaya çalışmalıdır. Öğretmene durum anlatılmalı, işbirliği sağlanmalıdır. Çocuk sınıfa girmese de okula gitmeli, bahçede dolaşmalıdır. Çocuğun korkusu ciddiye alınmalıdır. Okula götürülmesi tahlilin yarısı demektir. Birkaç günde düzelmiyorsa, gecikmeden bir psikoloğa gidilmelidir
Kaynak Site İsmi
Tabip Takvimi
https://www.doktortakvimi.com/blog/korkular2