Gerilim ve Gerilim İdaresi

sına karşın bu terim günlük hayatımıza yerleşmiştir. Robert Hooke’un tahlilleri 20 yüzyılda fizyoloji, psikoloji ve sosyoloji alanında gerilim modelini derinden etkilemiştir.

Lazarus ve Folkman’a nazaran gerilim insanın etrafı ile karşılıklı etkileşimsel bağlantısının sonucudur. Her insanın tıpkı olaya farklı reaksiyonlar vermesi de bu karşılıklı etkileşimsel bağlantıdan kaynaklanmaktadır. Bu etkileşimi sağlayan temel nokta insanların var olan durumu, istek ve beklentileri, şahsî kaynaklarını kıymetlendirme biçimleridir.

Stres’in fizyolojisini inceleyen bilim adamları, sempatik hudut sistemi ile kalp atımında arış, göz bebeklerinde büyüme, iskelet kaslarında güç artışı gözlemlemişlerdir. Bunun yanı sıra gerilim altındaki bireyin tükürük ölçüsünde azalma olduğu görülmüştür. Bu durum yutkunma zorluğuna, midede hidrokrolik asit artışına; diyare yahut kabızlığa neden olmaktadır.

Gerilim sonucu ortaya çıkan öfkeyi birey içe ya da dışa yöneltecektir. Birey öfkesini içe yöneltip, onu içinde tutup düşünmemeye çalışıyorsa bu durum bir mühlet sonra kişinin kendisine dönüp yüksek tansiyon, ülser, depresyon üzere rahatsızlıklara yol açabilir. Birey öfkesini dışa yöneltip, denetimsiz bir biçimde sözel olarak söz ediyorsa bu durum süreksiz bir rahatlama sağlasa da bireyin gücünü tüketmesine ve davranışlarının denetiminin güçleşmesine yol açar.

Kıymetli olan gerilimli durum esnasında öfkeyi denetim edip gerçek biçimde kendini söz edebilmektir. Bireyin öfkeli olduğunu kabul etmesi ve öfke reaksiyonuna karşı geliştirilecek farkındalık ile birinci adım atılmış olur. Farkındalık oluşturulduktan sonra öfkenin yani şahısta gerilim yaratan durumun kaynağı araştırılır. Öfkenin kaynağı bulunduktan sonra karşılaşılacak benzeri durumlarda bireyin öfke ile baş etme metotlarını kullanması sağlanır. Bu biçimde birey öfkesini yanlışsız söz etme maharetini yani öfke denetimini sağlamış olur.

Kaynak Site İsmi
Hekim Takvimi
https://www.doktortakvimi.com/blog/stres-ve-stres-yonetimi2