Oyun

erini oyun yoluyla dışa vurur, gevşeme rahatlama oyun aracılığıyla sağlanır.

Arkadaşlık kurma, karşıdakini dinleme manaya oyun yoluyla öğrenilir.

Evcilik üzere mış lı oyunlar da çocuk içinde bulunduğu süreci canlandırır ve oyunda tahlil sağlanır.

Oyundaki konuşmaları, gerçek hayatta kelamlı tabir maharetini güçlendirir.

Kas hünerleri, oyundaki vücut hareketleri sayesinde güçlenir.

İşin içinden çıkamadığı durumları oyununa yansıtıp oyununda farklı yollar dener ve bu biçimde sorun çözme marifeti gelişir.

Kavramlar uzun-kısa üzere oyun aracılığıyla daha kolay öğrenilir ve kalıcı öğrenme sağlanır.

Ve daha birçok şey oyun sayesindedir. Pekala günümüzde hakkını ne kadar veriyoruz oyunun?

Yetişkin olarak bizler dönüp oynadığımız oyunlara, oyuncaklara baktığımızda sanki çocuklarımızdan daha mı şanslıydık? Oynayacak vaktimiz, ortamımız ve arkadaşımız vardı. Mahalledeki komşunun oğlu/kızı güvenilirdi, apartman dairesinin bir göz odası yerine açık alanda koşturabiliyorduk. Şu ansa çalışan anne baba, vakitsizlik ve güvensizlik içine hapsoldu. Evet duyar üzereyim “hocam seçenekleri fazla bir sürü oyuncak alınıyor her ay”  oyuncaklar çeşitlendi fakat yaratıcılıktan uzak tekdüze oyuncaklar giriyor konutumuza. En hoş oyuncak en kolay oyuncaktır. Biz konutu oyuncak bahçesine çevirdiğimizde ebeveyn olarak, çocuğumuzu keyifli etmiş olmuyoruz kendimizi rahatlatmış oluyoruz. Ve maalesef biz bu işin hakkını veremiyoruz.

Pekala ya o vakit oyuncağı nasıl seçecek, çocuğumla nasıl oynayacağım?

Öncelikle oyuncak seçimi yaşına olduğu kadar ilgisine nazaran de olmalıdır. 3 yaşına kadar oyuncakları daha çok ebeveyn seçerken 3 yaş sonrası denetimli halde kendi seçebilmelidir.

15-18 aylık: çocuk  odalar arsında mekik dokumaktadır. Bu nedenle itilen, çekilen, tıpkı vakitte ses çıkaran oyuncaklar (otomobiller, gitar, ) tercih edilmelidir.

18 ay sonrası: çocuk artık kendini bilim adamı üzere görmektedir. Keşif ve icat yapmak onların en değerli özelliğidir. Bu periyotta farklı boyutlardaki bloklar, kutular ve hallerden bir şeyler yapmak çok güzellerine sarfiyat.
2-3 yaş: çocuk artık toplumsal hayatı görmekte ve bunları hayal etmektedir. Anne-baba olurlar. Çocuklarını beslerler. Bu nedenle bu devirde çocuklar hayatı dramatize edebilecekleri oyuncaklar alınmalıdır. Bebek, küçük oda ekipleri, kuklalar, tamir aletleri, hayvan setleri vb.. oyuncaklar ülküdür. Bu periyotta çocuklar denize götürülmeli kum ve suya olan ilgileri giderilmeli.

3-4 yaş: çocukların motor gelişimleri artmaktadır. Hareketten, zıplamaktan çocuklar çok hoşlanmaya başlamıştır. Bu periyotta üç tekerlekli bisikletler, sallanan atlar, yük otomobilleri, büyük küpler ve bloklar alınmalıdır.

4-6 yaş: çocuklar artık bilhassa açık havada oynamaktan ve masa başı oyunların hoşlanırlar. Bu devirde boyama, yapıştırma, kağıtlardan formlar yapma, kesimleri birleştirme üzere oyunları destekleyen faaliyetler yapılmalıdır. Suluboya, pastel boya, karton, mukavva, ip üzere oyuncaklar tercih edilmedir.

6 yaş sonrası (okul çağı): çocuk artık okula başlamıştır. Oyun ve oyuncak anlayışında değerli değişikler olmaya başlamıştır. Bu devirde futbol, basketbol, bisiklet üzere oyunlar ve bunlar oynanırken kullanılacak malzemeler değer kazanır. Televizyon ve spor aktiflikleri ilgilerini çeker

Oyuncak seçimi kadar oyuncakla nasıl oynadığını da takip etmeliyiz. Oyununa neleri yansıttığı, oyunda neleri söz etmeye çalıştığı epeyce kıymetlidir. Çocuğun kronik halde birebir oyuncakla yada birebir oyunu kurması sorun olabileceğine işaret etmektedir.

Unutmayalım ki her oyuncağın ve oyunun bir manası vardır. Oyun terapisi literatüründen küçük bir örnek verecek olursak;

Biberon: bebeklik devrine geri dönme, bakım, oralite, başa çıkma mevzuları, bebekler, kardeşler, idrara çıkma…

Dürbün: ilişki(yakın/uzak), gözetleme, avlanma, bulma, arama, yakınlık, kendini değerlendirme…

Oyuncak ayı: sıcaklık, bakım verme, güvenlik, arkadaşlık, kendini koruma…

Anne babaya teklifler;

• Çocuğunuza, konutta kendisinin oynayabileceği, oyuncaklarını koyabileceği bir köşe hazırlamalısınız

• Bu köşe oyuncaklarını rahatça alabileceği, oynamak istediğini seçebileceği ve geri koyabileceği halde düzenlemelidir,

• Bu köşede oyuncak sepeti yahut oyuncak kutusu, minderler yahut çocuğun uzunluğuna uygun sandalyeler bulunabilir,

• Çocuğa kendi oyuncaklarından kendisinin sorumlu olduğunu yavaş bir geçişle öğretilmelidir. Birinci vakitlerde oyuncakları birlikte toplamak bu geçişi sağlar.

• Çocuk oyun sürecinden birden koparılmamalıdır. Oyununu bitirmesi için ona vakit tanımalısınız.

• Anne-baba olarak çocuğunuzun oyun oynamasını cesaretlendirmeli, yeni oyunlar öğretmeli ve çocuğunuz oyun oynarken ona eşlik etmelisiniz. Anne-babayla oynanan oyun, çocuğa çıktığı keşif olculuklarında inanç verir.

• Sizlerin sıcak yaklaşımınız, onunla sık sık oynamanız ve ilgilenmeniz çocuğunuzun daha sağlıklı gelişmesini ve hünerleri daha âlâ kazanmasını sağlar.

• Çocuğunuza oyun sırasında, kendi kararlarını kendisinin vermesi için imkanlar sağlamalı, çok zorlamalardan kaçınmalısınız.

• Alınan oyuncak kâfi ölçüde olmalı, kardeş/arkadaş kıskançlıklarını göz önünde bulundurmalısınız.

• Oyuncak seçiminde, oyuncağın çocuğun hangi gelişim alanına hitap ettiğini göz önünde bulundurmalı ve çocuğunuzun yaşına, gelişim seviyesine uygun oyuncakları seçilmeye ihtimam göstermelisiniz.

• Çocuğunuzun seçim yapabilme yetisini geliştirebilmek için, kendi oyuncağını kendisinin seçmesine, sizinle oynamak istediği oyunu kendisinin seçmesine fırsat verilmelisiniz.

Makul seçilmiş bir oyuncak, çocuğunuzun oyuncaktan ve oyundan en âlâ biçimde yararlanmasını sağlar, lakin hiç bir oyuncak anne-baba ilgisinin yerini tutamaz… Ona verebileceğiniz en büyük ikram ilginiz, vaktiniz, sevginiz…

Kaynak Site İsmi
Tabip Takvimi
https://www.doktortakvimi.com/blog/oyun