Boşanma Sürecinde Dikkat Edilmesi Gerekenler

ik bir sürece dönüştürülmeden ve ebeveynler hazır olduğu bir anda birlikte çocuğa yaşına uygun bir seviyede açıklanmalıdır. Bu kararın anne-babanın birlikte alması ve anlaşarak ayrılması çocuğun üzerinde oluşabilecek olumsuz tesirleri azaltmamızı sağlayacak faktörlerden biridir. Anne-babanın vakit zaman anlaşamadıkları ve bu nedenle başka yaşamaya karar verdikleri lakin kendisinin istediği vakit her ikisinde de kalıp her ikisini de ne vakit görmek isterse görebileceği, anne-baba olma durumunun değişmeyeceği belirtilmelidir. Bu durumun ona olan sevgilerinde bir azalma yaratmadığı kesinlikle belirtilmelidir. Zira her çocuk baktığımızda bir sevginin meyvesi olmak ister ve anne-babanın birbirini sevmediğini düşünmek,” artık beni de sevmiyorlar” ya da “ben birbirini sevmeyen iki insanın çocuğuyum beni nasıl sevebilirler ki…” üzere farklı bir algılama yaratabilir. Bu durumda anne-baba olmanın bu türlü bir şey olmadığı, ömür uzunluğu devam ettiği, ömür boyunca ondan vazgeçmeyecekleri ve her vakit hayatında olacakları belirtilmelidir. Anne-babanın birbirine olan sevgisinin bitmesi, ya da birbirlerine öfkeli olmalarından daha çok bir grup bahislerde anlaşamadıkları ön plana çıkarılmalıdır. Bunun yanı sıra ayrılma kararı ile ilgili ne anne ne de babanın ferdî karar vermediği, bu duruma birlikte karar verdikleri ortada bir hatalı olmadığını da belirtmek gerekir. Öbür türlü çocuk ayrılmayla ilgili annesini ya da babasını ya da kendisini suçlayabilir. Bu durum da öfkeli davranışlara neden olabilir. Tüm bunlar ayrılmayla ilgili olumsuz tesirleri azaltabilecek başlangıçlardır. Bunların dışında çocuğun varolan hayat kurallarının ve hayat kalitesinin değişmemesi de olumsuz tesirleri azaltabilecek öbür bir faktördür. Yapılan en büyük kusurlardan birisi de çocuğun annesinde ya da babasında kaldığı süreç içerisinde anne yahut babasının bilhassa de aile büyüklerinin çocuğa, annesi yahut babası ile ilgili olumsuz şeyler anlatması, karşı tarafı ayrılıkla ilgili suçlaması, tekrar barışmayla ilgili çocuğa fikirler ve hatta sorumluluklar vermesi olacaktır. Zira bu durumda çocuk artık çocuk olma rolünden çıkıp, kendisinden beklenen değerli bir vazifesi, sorumluluğu yerine getirmenin yükü altında kalmış bir yetişkin durumuna sokulmuş olacaktır ve durum ruhsal olarak çocuğun altından kalkabileceği bir durum değildir. Barışmak isteyen bir taraf varsa, çocuğu kullanarak karşı tarafla ilgili bilgi almaya çalışması ya da karşı tarafla görüşebilmek için çocuğa sorumluluklar vermesi nitekim yapılabilecek en tehlikeli ve kusurlu şeylerden biridir. Lütfen sevgili ebevenler sizleri bilhassa bu durumdan kaçınmanız için uyarmak istiyorum. Karşı tarafa rastgele bir bildiriniz varsa lütfen bunu çocuk kanalıyla değil şahsen kendiniz belirtin. Bunun dışında yeniden aile büyüklerinin ya da etraftakilerin sorduğu “Anneni mi seviyorsun yoksa babanı mı?” üzere tamamiyle itici, saçmasapan ve  çocuğu tercih yapmaya zorlayan sorular olabiliyor. Lütfen çocuğunuzu bu cins konuşmalardan uzak tutunuz ve bu şekil konuşan bireyleri ikazınız. Tüm bunlara dikkat ettikten sonra çocuğun yeni hayat koşularıyla ilgili anne-baba ortasında dengeli kararlar alınması gerçek olacaktır. Çocuğun ders yapma mühleti, yatma saati üzere kuralların anne ve babada kaldığı devirlerde tutarlılık göstermesi de çocuğun annesi de babasına da eşit uzaklıkta olmasını sağlayacak ve ortalarındaki itimat bağını koruyacaktır. Kelam gelimi hafta içi daima annede kalıp yalnızca ders çalışan ve öteki gün okul olduğu için erken yatmak zorunda olan bir çocuk hafta sonu babasında kaldığında derslerden uzak, daima oyunla ve cümbüşle vakit geçiriyor, yatma saatine de dikkat edilmiyorsa, çocuk annesinde kalmaktan çok babasını tercih edebilir ve bu durumu olumsuz manada kullanmaya başlayabilir. Bu formdaki bir durum çocuğun anneyle de tesirli vakit geçirmesini engelleyecektir. Veyahut ayrılma durumuna esasen üzüldüğü düşünülen bir çocuğu daha fazla üzmemek için her istediğini yapmak da onun hudutlar konusunda zorlanmasını sağlayacaktır. Boşanmış anne-babalarının çocuklarının en fazla muhtaçlıkları olan şey istikrar ve inanç bağlantısıdır. Bu nedenle çocuğun hayatıyla ilgili düzenlemelere anne-babanın konuşarak birlikte karar vermesi ve çocuğa açıklaması gerekir. Çocuk ile ilgili sorumlulukları da anne-baba eşit olarak anlaşarak paylaşmalıdır. Aksi takdirde bu münasebet sağlanamaz. Tekrar bunların dışında çocuğun hayatıyla ilgili bir karar alınacağı vakit, çocuğun hayatındaki doğum günü, mezuniyet üzere özel günlerde bir ortaya gelinmesi çocuğun anne-babasını hala bağlantı halinde görmesi olumsuz tesirleri azaltabilecek faktörlerden biridir. Boşanma süreci hakikaten bilhassa çocuk açısından hassasiyet gösterilmesi gereken bir süreçtir ve bu bahisle ilgili anne-babanın bir uzmandan takviye almaları da sürecin daha olumlu gelişmesine katkı sağlayacaktır.

Kaynak Site İsmi
Tabip Takvimi
https://www.doktortakvimi.com/blog/bosanma-surecinde-dikkat-edilmesi-gerekenler