Boşanmanın Çocuklar Üzerine Tesiri

ni paylaşmak istiyorum. Zira boşanma karı-kocanın her türlü bağının sona erdiği manasına gelmez. Bilhassa de çocuklar varsa. Zira eşler ayrılmış olsalar dahi ömürleri boyunca çocuklarının ebeveynleri olma durumunu sürdürmek zorundadırlar. Lakin bu durumu sürdürürken boşanmış ebeveynlerin kimi tavırları çocukları olumsuz etkilemekte ve hayatları boyunca da etkilemeye devam etmektedir.

Bir çocuğun hayattaki en değerli muhtaçlığı tam ve fonksiyonel ailedir. Tam aileyi anne, baba ve çocuklardan oluşan, üyeleri ortasında karşılıklı sevgi, hürmet, dayanışma ve birbirlerine ilişkin olma duygusu bulunan topluluk olarak tanımlayabiliriz. İşlevselselliği de aile olmanın  görev ve sorumluluklarını yerinde ve vaktinde karşılayabilen aile üyeleri olarak tabir edebiliriz. Buradan anlaşılacağı üzere ailenin yalnızca tam olması sağlıklı psikososyal gelişim için kâfi değildir. Birebir vakitte fonksiyonel de olması gereklidir. Zira yeniden yapılan araştırmalar fonksiyonel ilgiden mahrum, aile üyeleri ortasında karşılıklı hürmet, sevgi ve dayanışmanın olmadığı lakin hala fizikî olarak devam eden evliliklerde ve bu biçimdeki bir aile ortamında büyüyen çocukların; uyuşmazlıklar nedeniyle mutabakatlı olarak boşanmış lakin ebevenlikle ilgili fonksiyonel alakalarını başka da olsa sağlıklı bir biçimde devam ettiren anne-baba ile yetişen çocuklara nazaran daha olumsuz etkilendiklerini göstermektedir. Boşanmış ailelerde, çocuk temel gereksinimi olan tam aileden mahrum kalmış olur. Boşanmanın çocukları nitelik yahut nicelik tarafından etkilemesi birçok etmene bağlıdır. Kişilik özellikleri, yaş, cinsiyet, boşanmaya neden olan ailesel sorunun niteliği ve çocukların bu sorunu algılayış biçimi, boşanma öncesi içinde bulunduğu ve boşanma sonrası içinde bulunacağı ortam üzere. Boşanmadan hiç ziyan görmeden çıkan çocuklar da olabilir. Buna tahminen de saydığım bu etmenlerin uygun formda bir ortaya gelmesi neden olmuş olabilir. Hatta bazen boşanma, çocuk için rahatlatıcı bile olabilir. Bilhassa, boşanma öncesindeki ortamda aile içi huzursuzluklar ağır, tahammül edilemeyecek seviyedeyse ve boşandıktan sonra çocuk daha istikrarlı, itimat verici ve sakin bir ortama kavuşmuşsa. Boşanmanın çocukları nasıl etkileyeceği istikametinde genellemeler yapılamasa da, yaşın değerli olduğu söylenebilir. 1-2 yaşlarındaki süt çocuğunun boşanmadan fazla ziyan görmediğini söyleyebiliriz. Bu periyottaki çocuk daha çok annesine bağımlı olarak hayatını sürdürmektedir ve anne-baba ortasındaki tartışmaları anlayıp, yorumlayamayacağı için tartışmalardan ve gerginliklerden daha uzaktır. Lakin okul öncesi periyotta şahsen anne-baba ortasındaki problemlere, tartışma ve gerginliklere bunların çözümlenemediğine ve yıkıcı tavırlara maruz kalmış tıpkı vakitte boşanmadan ötürü çok derecede olumsuz etkilenen anne-babayı da gözlemlemişse, bu çocuklarda, endişe, inatçılık, beslenme zahmetleri, uyku bozuklukları, alt ıslatma, kekemelik, agresif davranışlar yahut içe kapanıklık üzere durumlar ortaya çıkabilir. Çocukların boşanmadan en çok okul periyodunda etkilendikleri söylenebilir. Zira bu periyotta çocuk  anne-baba ortasındaki uyuşmazlığı anlamaya ve ikisi ortasında taraf tutmaya başlamıştır. Tıpkı vakitte çocuğun anne-babasıyla olan inanç münasebeti de zedelenmiştir. Bu devirdeki çocuklarda, okulda başarısızlık, dersi dinlememe, derste ahenge, okuldan kaçma, palavra söyleme, çalma, cinsel sapkın davranışlar görülmekle birlikte ergenlik periyoduna geçişle bu durumu daha kabullenici bir tavırda göstermesi mümkündür. Lakin tekrar de uygun olmayan arkadaşlar edinme, sigara ve alkol kullanma, kendine ziyan verme üzere davranışlar gösteren ergenler de vardır. Bu durumlarla baş etmek için neler yapabileceğimizi bir sonraki yazımda paylaşacağım.

Kaynak Site İsmi
Hekim Takvimi
https://www.doktortakvimi.com/blog/bosanmanin-cocuklar-uzerine-etkisi