Tümüyle Anne Baba Olabilmek

dir?

Ruhsal ve toplumsal anne baba olmak demek ebeveynin çocuğunun bu istikamette ihtiyaçlarını karşılaması ve tekrar ebeveynin bunu yaptığı için memnunluk duyması manasına gelir. Pekala çocuğumuzun ruhsal ve toplumsal olarak yetiştirmek için ne yapmalıyız?

Öncelikle çocuğun ailesinin çok sağlam temelleri atılmış olup anne , baba , kardeş ..vb rolleri âlâ bilmesi ,benimsemesi ve ona uygun davranması çocukta bir ” aile” kavramının oluşmasını sağlar ve böylece çocuğun birinci toplumsallaştığı küme olan kendi ailesinde bu adım sağlam atılmış olur. Aileden aldığı bu sağlam adımda ruhsal olarak ; sevgi , hürmet,şefkat,güven duygusu , kendini bir birey olarak görmesi ,örnek alınabilecek anne baba örneğinin sunulması,sıcak bir yuva …gibi ihtiyaçları vardır. Bunların sağlanması ile çocuk kendine inançlı bir kişilik ve sağlıklı kişilik özellikleri geliştirir.

Çocuğun toplumsal ihtiyaçları ortasında sağlıklı bir aile kurumunda yaşamak ,ailenin bir bireyi olduğunu kavramak, toplumun kıymetlerini tanımak , toplumsallaşmak, öbür beşerlerle ve bilhassa yaşıtları ile irtibat kurmak,arkadaşları ortasında bedelli bir üye olmak,diğer insanların ortasında makul bir pozisyonda olmak sayılabilir . Bu özellikleri farklı başka yazmış olsak da bu özelliklerin hepsi tümüyle bir çocuğun ruhsal, bedensel ve toplumsal olarak sağlıklı bir biçimde gelişmesinde rolü vardır.

Günümüzde anne babaların çocuklarının gelişiminde daha çok çocukların biyolojik ihtiyaçlarına ihtimam gösterdiğini görüyoruz .Aynı halde saydığımız ruhsal ve toplumsl özelliklere de ihtimam gösterilip çocuğun yetişmesinde onları da olmazsa olmaz bir faktör olarak düşündüğünde çocuklar büsbütün tüm ihtiyaçları karşılanmış olarak büyümeye hazır hale gelirler. Anne babalığın çocuk yetiştirmesinde öğrenme ile ilgisi vardır. Her anne baba evvel kendi ailesinde anne babalığı öğrenir. Bu öğrenmeler örnek olarak her vakit çok uygun olmayabilir. Sonraki yıllarda çocuğumuzu yetiştirirken bu davranışları düzeltmeye hatta değiştirmeye çalışırız ve çocuklarımıza o denli uygularız. Anne baba öğrenmelerinde toplumsallaşma da bize yol gösterir.

Topmlumun anne baba beklentilerini öğreniriz ve etrafımızdaki anne babaların davranışlarını gözlemleriz. Tüm bunların sonucunda etrafımızda anne babalıkla ilgili bir imge oluşur. Toplumumuzda anne babalar âlâ anne babalığın çocuğun her istediğine olumlu karşılık vermek, yemeyip yedirmek, giymeyip giydirmek,anne babasının kendisi için yapamadıklarını kendi çocukları için yapmak, saçını süpürge etmek olduğunu düşünür. Mesela çocuğun istediği ayakkabıyı almak için kimi mecburî harcamalardan kısıntıya gidebilir ve hatta borca girebilir. Bunlar daha çok biyolojik ve kısmen de olsa toplumsal anne babalıkla alakalı bir durumdur. Bunları yapan anne babalar başka çocuklarla kendi çocuğunu kıyaslayıp aşağılayabilir , değersizleştirebilir,duygu ve niyetlerine bedel vermeyebilir, çocuğu için yaptıklarını başına kalkar, güvenmeyebilir,şiddet (sözel, fizikî,duygusal) uygulayabilir,iyi örnek olmayabilir.

Günümüzde aileler artık “çocukerkil aile” niteliğine bürünmüştür.Yani artık ailenin merkezi çocuk ve çocuğun istekleridir.Ailenin toplumsal bağları onun derslerine imtihanlarına ve hatta çocuğun kaprisine nazaran ayarlanır.Bazı anne babalar çocuğun istediklerini ne kadar yerine getirirse o kadar güzel anne baba olduklarını sanırlar. Bu türlü bir bağ çerçevesinde ve aile ortamında çocuklar nereye koşuyor?Anne-babalar çocukerkil aileye alışmış üzere görünmektedir, ama bir yandan da bundan pek hoşnut olmadıkları anlaşılmaktadır. Tahlil için anne-babalara, topluma ve toplumun bedel yargılarının korunmasına gerek vardır. Unutmayalım ki çocuklarımız bir fırında sürece alınmamış hamur üzeredir anne babalar isteseler ondan çok hoş pastalar börekler çörekler çıkartırlar isterseler de hamuru bozarlar, bozulmuş hamur olarak fırında pişmeye hazır hale gelirler.

Kaynak Site İsmi
Tabip Takvimi
https://www.doktortakvimi.com/blog/tumuyle-anne-baba-olabilmek